همیشه صدایی بود که مرا آرام میکرد،
 دستهایی بود که دستهای سردم را گرم میکرد
همیشه قلبی بود که مرا امیدوارم میکرد،
 چشمهایی بود که عاشقانه مرا نگاه میکرد
همیشه کسی بود که در کنارم قدم میزد 
احساسی بود که مرا درک میکرد
حالا من و مانده ام یک دنیای پوچ ،
نه صداییست که مرا آرام کند و نه طبیبیست که مرا درمان کند

????????????

منبع

مشخصات

تبلیغات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

وب لاگ اشعار میترا دلفان آذری سئوبلک [ roOzmAregie Man ] tAcademi وبسایت جی تی آی بازارن همه چیز برای تو ساخت ریموت ماشین خرید اینترنتی وبلاگ آژانس مسافرتی و هواپیمایی آرزوی آسمان آبی